آفتاب نیوز :
سایت انجمن جامعه شناسی ایران، از دکتر «بی تا مدنی»، یادداشتی تحت عنوان «آزادی های الکی» منتشر کرده است. مدنی در یادداشت خود می نویسد «دیرزمانی است که “آزادی” به آسانی با پسوند و پیشوند های گوناگونی به بند کشیده می شود، پیچ و تاب می خورد، مجله امروزیا می گردد، کژکارکرد می شود یا کارکرد های پنهانش بر ملا می شود.» او سپس به آزادی هایی که این روز ها به چشم می خورد اشاره می کند که به نظر خودش «آزادی های الکی» نامیده می شوند.
او برخی از ویژگی های آزادی الکی را در 5 سطح دسته بندی می کند و ویژگی های آن ها را این گونه برمی شمارد: «1- موقتی و زودگذرند و تاریخ مصرف دارند. پایدار نیستند و فقط تا لغایت اتمام پروژه سیاسی مدنظر سیستم حکمرانی دوام می آورند؛ مثلا تا پایان انتخابات.2- سطحی هستند و فاقد عنصر آگاهی. پشت این آزادی ها شعور آزادی خواهی به معنا و مصداق راستین کلمه وجود ندارد.3- مکانیسمی فرمایشی دارند و کارگزاران آن از پشت صحنه قدرت، عوامل و عناصری را به جلوی صحنه فرامی خوانند تا در خدمت پروپاگاندای آن ها نقش بازی کنند.
4- کسانی از “آزادی های الکی” بهره می برند که الزاما خودفروخته، فرصت طلب، یا شهرت طلب هم نیستند بل که بیشتر رو دست می خورند. گمان می برند در فضای متصلب کنونی باید از هر روزنه ای برای بیان نقد و نظرشان استفاده کنند. پس عنان بیان را به دست گردانندگان پشت صحنه می سپارند که پیچ تنظیم آزادی خودشان و مخاطب هدفشان را بپیچانند.5- فضای کنش “آزادی های الکی”، فضا های معینی است و کنشگران اجتماعی، حق انتخاب چندانی ندارند بل که به فضا های درنظر گرفته شده (مثلا برنامه های تحلیلی انتقادی یا مناظره های سیمای میلی) دعوت می شوند یا اگر وارد سایر فضا ها می شوند، با هماهنگی قبلی است. این صحنه آرایی برای آنست که طبیعی جلوه کند و وجود آزادی را باورپذیرتر نماید.
مدنی در بخش ملاحظات نظری، بر اساس دیدگاه های جرج هربرت مید، فیلسوف و جامعه شناس مکتب «همکنش گرایی نمادی» «بین بازی نقش playing the role و گرفتن نقش یا taking the role» تمییز قایل شده می نویسد: «تفاوت مهم این دو سنخ “نقش” در فهم نقش، تحلیل موقعیت، تصمیم گیری و انتخاب آگاهانه نقش است. آنچه در آزادی های الکی به مصداق می بینیم و در زیر به برخی از آن ها اشاره می شود بازی یا ایفای نقش زیر ساخت سرسخت اجتماعی به صورت role play است، نه برسازی کنش بر مبنای آزادی و آگاهی».
مدنی در ادامه به مثال هایی در باره آزادی های الکی، اشاره می کند مانند «کاندیدای مجلس که برای دست یافتن به صندلی بهارستان» هرکاری می کند. یا ورود «پورن استار آمریکایی…» و گشت و گذار آزادنه او در ایران، یا «گروه همخوانی رنگارنگ و شاد و پرشمار “کُر پارسی” در ایران مال از صدای 200 زن آوازخوان در مرکز تجاری ایران مال آوانمایی می کند تا مخاطب هدف تصور کند صدای زن ایرانی در جامعه رساست، زن ایرانی شاد است.» او در پایان تاکید می کند «احتمالا پرفورمنس های آزادی های الکی پرشمار و عجیب تر هم بشود، اما یک نکته را فراموش نکنیم که در بازار مکاره آزادی های الکی، جای خود آزادی خالیست و آنانکه امروز از ایفاگران نقش در این نمایش هستند، فردا نه تنها باید دغدغه آزادی پس از بیان را داشته باشند، بل که فراموش نکنند در موقعیت تضادی منفی و قطبیدگی جامعه، آب در هاون به بیهودگی کوفتند.»
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "آیا ورود پورن استار آمریکایی به ایران، و یا همخوانی خانم ها در ایران مال آزادی واقعی است؟" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "آیا ورود پورن استار آمریکایی به ایران، و یا همخوانی خانم ها در ایران مال آزادی واقعی است؟"، کلیک کنید.
