سرش را نبریده بودند، له شده بود، بچه مگر چقدر گلو دارد که بگویند «برید»؟!
می گویند سرش را چیدند، سرش را کندند، سرش را له کردند یک طوری که خون به پیراهنش هم نرسیده بود! یکی جنازه اش را بالا برده بود تا به دنیا نشان بدهد، می خواست خون فواره بزند روی تمام لنزها، رگ هاش اما له شده بود! سوخته بود! گفتم سوخته! رفح تمام آدم ها را شبیه هم کرده، آدم ها سیاه شده اند، کربن صددرصد!
به گزارش امروزیا، مرتضی درخشان در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:
1- آدم ها بوی مخصوص خودشان را دارند. یک بار بروید و مادرتان را، پدرتان را بغل کنید و بو کنید، بروید خواهر و برادرتان را بو کنید، بروید همسرتان را بو کنید آدم ها بو دارند، عطر مخصوص خودشان، عطر تن شان و زیرگردن شان و دنیا به من یاد داده است که بیشتر از آن که ببوسم بو کنم، این طور دیرتر فراموش می کنم، این طوری دیرتر یادم می رود که بوی نوزاد چه جوری است، مثلاً وقتی برادرزاده ام را بغل می کنم زیر گلویش را بو می کنم.
رفح نام یک آدم است، نام یک نفر! یک نفر که بوی خودش را می دهد.
2- دخترک می گفت رفته دنبال جنازه پدرش، چندتا کربن صددرصد نشانش دادند، زغال خالص؛ گفته اند یکی شان پدرت است، با دندان های سفید و شکسته که از لب های مچاله شده بیرون آمده و چشم هایی که از حرارت ذوب شده اند! گفت من از کجا بدانم پدرم کدام است؟! زیر گلوی کدام را بو کنم؟! سرم را روی کدام شانه بگذارم؟!
دست کدام شان را به سرم، توی موهام بکشم؟! مرد گفته بود موهای سوخته دست کشیدن ندارد. راست می گفت. دو و نیم، باغبان ها گل را می برند، مردم عادی گل را می چینند و نخاله ها گل را می کنند! فرق شان معلوم است.
گل بریده شده توی آب ریشه می زند، گل چیده شده شانس کمتری دارد، گل کنده شده اما از همان لحظه که توی دست آدم مشت می شود مرده است، حتی اگر هنوز ساقه اش وصل باشد.
3- سرش را نبریده بودند، له شده بود، بچه مگر چقدر گلو دارد که بگویند «برید»؟!
می گویند سرش را چیدند، سرش را کندند، سرش را له کردند یک طوری که خون به پیراهنش هم نرسیده بود! یکی جنازه اش را بالا برده بود تا به دنیا نشان بدهد، می خواست خون فواره بزند روی تمام لنزها، رگ هاش اما له شده بود! سوخته بود! گفتم سوخته! رفح تمام آدم ها را شبیه هم کرده، آدم ها سیاه شده اند، کربن صددرصد!
همه تبدیل به زغال شده اند! آدم های سوخته بوی کباب می دهند، چربی تن شان چکه می کند روی آتش! آتش را وحشی می کند و خودشان بوی کباب خودشان را اول می فهمند! دودی که از رفح بلند است دود آتش نیست، چربی سوخته است، همه جنازه های رفح همین بو را می دهند، حالا بروید زیر گردن عزیزتان را بو کنید، فکر کنید آخرین بار است تمام آدم ها سوختند، زنده زنده سوختند، چادر درحال سوختن به تن شان چسبیده بود، عین ناپالم! بوی کباب می آید، بوی گوشت سوخته است، بوی چربی تن آدم هاست! توی رفح بوی تمام آدم ها مثل هم شده، خاطره تمام آدم ها مثل هم است، رفح نام یک نفر است.
پایان خبر امروزیا
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "رفح نام یک نفر است!" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "رفح نام یک نفر است!"، کلیک کنید.