قانون جدید معاملات قولنامه ای

قانون جدید معاملات قولنامه ای در سال 1403 با هدف شفاف سازی و کاهش مشکلات حقوقی در حوزه املاک، تغییرات بزرگی ایجاد کرده که دیگر اعتبار قولنامه های عادی را برای اثبات مالکیت از بین برده و تنها قولنامه رسمی ثبت شده در سامانه، مقدمه ای برای سند قطعی محسوب می شود. این تغییرات اساسی، دانستن نکات کلیدی این قانون برای هر خریدار، فروشنده و مشاور املاک را ضروری کرده است.

در دنیای امروز که معاملات ملکی بخش جدایی ناپذیری از زندگی خیلی از ماست، همیشه چالش ها و نگرانی های خاص خودش را هم داشته. رویای خانه دار شدن یا فروش موفق یک ملک، اغلب با یک سند اولیه شروع می شود؛ سندی که تا همین اواخر، گاهی اوقات به اشتباه مبایعه نامه و گاهی قولنامه خوانده می شد. اما می دانید که با قوانین جدید، این سند چه ماهیتی پیدا کرده و یک اشتباه کوچک در تنظیم آن می تواند چه عواقب بزرگی داشته باشد؟ دیگر مثل قبل نیست که با یک دست نوشته بتوانید ادعای مالکیت کنید. بازار ملک ایران با قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیر منقول وارد دوران جدیدی شده که از سال 1403 اجرایی شده و قواعد بازی را کاملاً تغییر داده است.

این مقاله یک راهنمای جامع و کامل است تا شما را با جزئیات این قانون جدید آشنا کند، به شما یاد دهد چطور یک قولنامه رسمی و معتبر تنظیم کنید و چطور قدم به قدم به سمت مالکیت قطعی و بدون دغدغه پیش بروید. پس اگر قصد خرید و فروش ملک را دارید، یا حتی اگر مشاور املاک هستید و می خواهید دانش خود را به روز نگه دارید، این مطلب برای شماست. بیایید با هم ببینیم این قانون جدید چه می گوید و چطور می توانیم با خیال راحت و اطمینان کامل معامله کنیم.

چرا قانون جدید معاملات قولنامه ای ضروری شد؟ درک زمینه و اهداف اصلی

سال ها بود که بازار معاملات ملک در ایران با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کرد. هر روز شاهد بودیم که قولنامه های عادی و دست نویس، زمینه را برای کلی کلاهبرداری، سوءاستفاده و دعاوی حقوقی بی پایان فراهم می کردند. این اسناد که گاهی اوقات توسط افراد ناآگاه و بدون مشورت حقوقی تنظیم می شدند، شفافیت لازم را نداشتند و باعث می شدند تا حقوق خریدار و فروشنده، به راحتی پایمال شود. نتیجه؟ دادگاه ها پر از پرونده های ملکی بود و مردم اعتمادشان را به بازار ملک از دست می دادند.

همین مشکلات و چالش ها باعث شد تا قانون گذار به فکر یک راه چاره اساسی بیفتد. قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیر منقول دقیقاً با همین هدف متولد شد. این قانون که با نام کامل خود از اهمیت بالایی برخوردار است، به دنبال این است که:

1. شفافیت را به معاملات ملکی برگرداند.
2. پرونده های قضایی مربوط به اختلافات ملکی را به شدت کاهش دهد.
3. امنیت و اطمینان خاطر را برای خریداران و فروشندگان فراهم کند.

این قانون در واقع یک تغییر پارادایم بزرگ است. پیش از این، اسناد عادی هم تا حدی معتبر بودند، اما حالا تاکید اصلی بر رسمی سازی است. به زبان ساده، دیگر دوران هرچی نوشتیم، معتبره گذشته و باید همه چیز طبق اصول و در چارچوب قانونی و در سامانه های مربوطه ثبت شود تا از هرگونه شک و شبهه جلوگیری شود. این تغییر، نه تنها به نفع مردم است، بلکه باعث ساماندهی بهتر بازار مسکن و اقتصاد کشور هم می شود.

تفکیک حیاتی: قولنامه در برابر مبایعه نامه در سایه قانون جدید

یکی از بزرگترین سردرگمی ها در معاملات ملکی، تفاوت بین قولنامه و مبایعه نامه بوده است. مردم عادی اغلب این دو را به جای هم به کار می بردند، اما از نظر حقوقی، این دو سند تفاوت های مهمی داشتند که حالا با قانون جدید، این تفاوت ها حیاتی تر هم شده اند.

تعریف سنتی و قدیمی

• قولنامه: بیایید اینطور بگوییم، قولنامه در گذشته مثل یک قول و قرار بود. سندی که صرفاً یک تعهد به انجام معامله در آینده را ایجاد می کرد. یعنی من قول می دهم فلان ملک را به شما بفروشم و شما هم قول می دهید آن را بخرید. مالکیت با این سند منتقل نمی شد، بلکه فقط تعهد به فروش یا خرید در آینده ایجاد می کرد.
• مبایعه نامه: این یکی کمی جدی تر بود. در گذشته، مبایعه نامه سندی بود که به معنای واقعی کلمه، عقد بیع (قرارداد خرید و فروش) را محقق می کرد و تا حدودی مالکیت را منتقل می کرد، هرچند برای تکمیل و رسمیت یافتن نهایی، باز هم نیاز به سند رسمی داشت. با امضای مبایعه نامه، مالکیت عرفاً و تا حدی قانونی منتقل می شد، حتی اگر هنوز سند رسمی به نام خریدار نخورده بود.

نقش قانون جدید در تغییر اعتبار مبایعه نامه عادی

و اما نکته حیاتی و تغییر بزرگ که از سال 1403 با اجرایی شدن قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیر منقول رخ داده است: طبق این قانون، دیگر مبایعه نامه عادی به تنهایی و بدون ثبت رسمی، اعتباری برای اثبات مالکیت ندارد. این یعنی اگر شما یک مبایعه نامه عادی (که در بنگاه یا حتی به صورت دست نویس تنظیم شده) در دست داشته باشید و فروشنده از انجام تعهدات خود سر باز زند، یا بخواهد ملک را به شخص دیگری بفروشد، دیگر به راحتی نمی توانید با استناد به آن مبایعه نامه در دادگاه، ادعای مالکیت خود را ثابت کنید. این یک تغییر ریشه ای در نگاه قانون به اسناد عادی است.

تبدیل قولنامه به تنها سند مقدماتی معتبر

حالا دیگر قولنامه (البته به معنای تعهد به ثبت رسمی و آن هم از نوع رسمی خودش) تنها سندی است که به عنوان اولین گام قانونی به رسمیت شناخته می شود. یعنی اگر قصد معامله ملکی را دارید، ابتدا باید یک قولنامه رسمی تنظیم کنید که در آن، طرفین متعهد می شوند در آینده و در یک تاریخ مشخص، برای انتقال رسمی سند به دفترخانه مراجعه کنند. این قولنامه باید در سامانه های مربوطه ثبت شود تا اعتبار قانونی پیدا کند. پس فراموش نکنید، بازی عوض شده است!

قولنامه رسمی چیست؟ گام اول و اجباری به سوی مالکیت قطعی

حالا که تفاوت ها را دانستیم، بیایید ببینیم قولنامه رسمی در این قانون جدید دقیقاً چیست و چه اهمیتی دارد. قولنامه رسمی، برخلاف قولنامه های عادی گذشته، دیگر یک کاغذ دست نویس ساده نیست. این سند، سندی است که در چارچوب قانون جدید، تعهدات دقیق و شفاف طرفین (خریدار و فروشنده) برای انجام معامله رسمی در آینده را مشخص می کند و حتماً و حتماً باید در سامانه ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور ثبت شود و توسط یک دفتر اسناد رسمی نیز تأیید گردد.

یک نکته خیلی مهم که باید همیشه یادتان بماند: قولنامه رسمی، خود به تنهایی مالکیت را منتقل نمی کند. این سند فقط یک تعهدنامه است. یعنی با امضای قولنامه رسمی، شما هنوز مالک قطعی ملک نیستید، بلکه فروشنده متعهد می شود که ملک را به شما بفروشد و شما هم متعهد می شوید که آن را بخرید و در نهایت، هر دو در تاریخ و دفترخانه مشخص شده، برای انتقال سند رسمی حاضر شوید. قولنامه رسمی، مثل بلیط ورود شما به مرحله نهایی معامله است، نه خود معامله.

پس اعتبار حقوقی قولنامه رسمی از کجا می آید؟ اعتبار این سند به این دلیل است که در یک بستر قانونی (سامانه ثبت معاملات و تایید دفترخانه) ثبت شده و به همین دلیل، لازم الاجرا بین طرفین است. یعنی اگر یکی از طرفین از تعهدات خود سر باز زند، طرف دیگر می تواند با استناد به این قولنامه رسمی، از طریق مراجع قضایی، او را مجبور به انجام تعهداتش کند. مثلاً اگر فروشنده حاضر به انتقال سند نشود، خریدار می تواند از دادگاه بخواهد که او را ملزم به این کار کند.

اهمیت ثبت در سامانه و تأیید دفترخانه اینجا پررنگ می شود. وقتی قولنامه شما در سامانه ثبت می شود، یک کد رهگیری یکتا به آن اختصاص داده می شود که شناسنامه آن معامله است. این کد رهگیری و تأیید توسط دفترخانه، اصالت و صحت معامله شما را تضمین می کند و راه هرگونه کلاهبرداری یا معامله مجدد ملک را می بندد. پس، بدون این دو مرحله، قولنامه شما اعتبار کافی را برای پیگیری های حقوقی نخواهد داشت و عملاً تفاوتی با یک سند عادی نخواهد کرد. همیشه دنبال ثبت رسمی و کد رهگیری باشید.

در نظام حقوقی فعلی، قولنامه رسمی مقدمه ای برای رسیدن به سند مالکیت قطعی است. تنظیم دقیق و کامل آن، راه را برای ثبت رسمی بی دردسر در دفترخانه هموار کرده و از اختلافات بعدی جلوگیری می کند. اسناد عادی دیگر اعتباری برای اثبات مالکیت ندارند.

چک لیست جامع: الزامات و نکات کلیدی در تنظیم یک قولنامه رسمی بی نقص

خب، رسیدیم به بخش کاربردی ماجرا! حالا که اهمیت قولنامه رسمی را فهمیدیم، باید بدانیم چطور یک قولنامه بنویسیم که هم کامل باشد و هم از نظر قانونی بدون نقص. این چک لیست، تمام چیزهایی که باید در یک قولنامه رسمی خوب به آن دقت کنید را به شما می گوید:

1. مشخصات دقیق و کامل طرفین (خریدار، فروشنده)

اولین قدم، شناخت کامل طرفین معامله است. این اطلاعات باید به دقت در قولنامه ذکر شود:

• نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره شناسنامه، کد ملی: این ها هویت اصلی افراد هستند و باید کاملاً با مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه) مطابقت داشته باشند.
• آدرس دقیق پستی، کد پستی و شماره تماس: برای مکاتبات و ارتباطات بعدی حیاتی هستند.
• وضعیت تأهل: اگر یکی از طرفین متأهل است و ملک جزو اموال مشترک زوجین محسوب می شود، در برخی موارد رضایت و امضای همسر نیز لازم است.
• معرفی نماینده قانونی: اگر یکی از طرفین (مثلاً فروشنده) شخصاً در جلسه حاضر نیست و وکیل، ولی یا قیم او حضور دارد، باید مشخصات کامل نماینده و جزئیات دقیق وکالتنامه یا سند مربوطه (مثل شماره و تاریخ وکالتنامه) ذکر شود. یادتان باشد اعتبار وکالتنامه را حتماً استعلام کنید!

با سامانه جدید، خیلی از این موارد به طور خودکار از سازمان های دولتی استعلام می شوند، اما شما هم حواستان جمع باشد.

2. جزئیات کامل و بدون ابهام ملک

ملک، مهم ترین بخش معامله است و باید مشخصاتش مو لای درز آن نرود:

• نوع ملک: (آپارتمان، زمین، ویلا، تجاری، اداری و…)
• شماره پلاک ثبتی، بخش ثبتی، کد پستی و آدرس دقیق: این اطلاعات باید کاملاً با سند مالکیت رسمی مطابقت داشته باشد.
• متراژ دقیق: بر اساس سند رسمی ملک.
• تجهیزات و امکانات: ذکر دقیق پارکینگ، انباری (با شماره اختصاصی اگر دارد)، انشعابات آب، برق، گاز، تلفن و هر امکانات دیگری که جزو ملک محسوب می شود.

نکته حیاتی: تمام مشخصات ملک باید دقیقاً با آنچه در سند مالکیت رسمی (تک برگ یا دفترچه ای) ذکر شده، مطابقت داشته باشد. حتماً اصل سند را پیش از تنظیم قولنامه بررسی کنید. امروزه، استعلامات اولیه (ثبتی، دارایی، شهرداری) عمدتاً از طریق سامانه و توسط دفترخانه یا بنگاه معتبر انجام می شود تا از صحت اطلاعات مطمئن شوید.

3. ثمن معامله و نحوه پرداخت

پول معامله و شیوه پرداخت آن باید روشن و شفاف باشد:

• قیمت کل معامله: هم به عدد و هم به حروف باید قید شود تا هیچ ابهامی باقی نماند.
• جزئیات پیش پرداخت، اقساط و چک ها: مبلغ دقیق پیش پرداخت، تعداد و مبلغ اقساط، شماره چک ها، تاریخ سررسید هر کدام و نام صاحب حساب (در صورت واریز).
• نحوه واریز: شماره حساب بانکی، کارت به کارت، چک رمزدار یا هر روش دیگری که توافق شده است.

4. تاریخ ها و مواعد تعیین کننده

زمان بندی در معاملات ملکی اهمیت زیادی دارد:

• تاریخ تحویل ملک به خریدار: زمانی که ملک به صورت فیزیکی به خریدار تحویل داده می شود.
• تاریخ نهایی مراجعه به دفتر اسناد رسمی: مهم ترین تاریخ برای تنظیم سند قطعی و انتقال مالکیت رسمی. حتماً شماره و آدرس دفترخانه نیز قید شود.
• تاریخ تسویه حساب نهایی: تاریخ پرداخت آخرین بخش از ثمن معامله.

5. شروط و تعهدات کلیدی طرفین

این بخش، ضامن حقوق شماست:

• تعهد به رفع موانع انتقال سند: فروشنده باید متعهد شود که تمام بدهی های ملک (آب، برق، گاز، تلفن، شارژ ساختمان)، مفاصاحساب های شهرداری و دارایی، گواهی پایان کار و هر مانع دیگری را تا تاریخ تنظیم سند، تسویه و فراهم کند.
• شرط فسخ قرارداد: در چه صورت و با چه شرایطی هر یک از طرفین حق فسخ قرارداد را دارند؟ (مثلاً اگر فروشنده نتواند سند را آزاد کند، یا خریدار نتواند باقی مبلغ را پرداخت کند).
• وجه التزام (خسارت تأخیر/عدم انجام تعهد): مبلغ دقیق جریمه روزانه یا کلی که در صورت عدم انجام تعهدات در موعد مقرر، طرف متخلف باید بپردازد. این بند اهمیت فوق العاده ای دارد.
• شروط خاص: مثلاً تحویل ملک با برخی لوازم خاص، یا تعهد به انجام تعمیرات مشخص توسط فروشنده.

6. ضمانت ها و وثایق (در صورت لزوم)

اگر تضمین اضافه ای نیاز است، باید در قولنامه قید شود:

• درج جزئیات چک تضمین، سفته یا هر نوع وثیقه دیگری که برای اطمینان از انجام تعهدات دریافت شده است.

7. گواهی و امضای شهود (در صورت تنظیم در بنگاه یا خارج از دفترخانه)

حضور شاهدان معتبر، پشتیبان معامله شماست:

• اگر قولنامه در بنگاه املاک یا خارج از دفترخانه تنظیم می شود، حضور حداقل دو شاهد معتبر که طرفین و موضوع تعهد را می شناسند و امضای آن ها ذیل قولنامه، اعتبار آن را (در صورت بروز اختلاف پیش از ثبت رسمی) تقویت می کند.
• البته اگر قولنامه مستقیماً در دفتر اسناد رسمی و در محضر سردفتر تنظیم شود، نیازی به حضور شاهد نیست.

8. نقش بنگاه املاک و کد رهگیری

بنگاه املاک، مسئولیت هایی دارد:

• ضرورت مراجعه به بنگاه های دارای پروانه کسب و کد رهگیری معتبر.
• توضیح فرآیند ثبت قولنامه در سامانه جامع املاک و صدور کد رهگیری. این کد، سند معامله شما در سامانه است و اصالت آن را تضمین می کند.
• مسئولیت های بنگاه در قبال صحت اطلاعات و ثبت صحیح معامله نیز باید شفاف باشد.

نکته پایانی: هرگز بدون مطالعه دقیق تمامی بندها، قولنامه را امضا نکنید. از تمام تعهدات، تاریخ ها و شروط مطلع شوید. اگر بندی مبهم است، توضیح بخواهید یا حتماً قبل از امضا با یک وکیل یا کارشناس حقوقی مشورت کنید. امضای شما پای سندی می نشیند که تعهدات قانونی جدی برای شما ایجاد می کند.

مسیر از قولنامه رسمی تا سند قطعی: گام به گام

خب، قولنامه رسمی تان را با دقت تنظیم کردید و حالا منتظرید که به مقصد نهایی، یعنی مالکیت قطعی برسید. این مسیر چند مرحله دارد که باید آن ها را با دقت طی کنید:

1. مرحله اول: تنظیم قولنامه (ثبت در سامانه)

اولین گام همین است که در بخش قبل مفصل توضیح دادیم. شما باید:

1. یک بنگاه املاک معتبر و دارای کد رهگیری را انتخاب کنید، یا اگر تمایل دارید، مستقیماً به یک دفتر اسناد رسمی مراجعه کنید.
2. مدارک اولیه (مثل مدارک شناسایی طرفین و سند مالکیت ملک) را جمع آوری و ارائه دهید.
3. بنگاه یا دفترخانه، استعلامات اولیه (ثبتی، هویتی و…) را از طریق سامانه انجام می دهد.
4. اطلاعات کامل معامله در سامانه ثبت شده و یک کد رهگیری منحصر به فرد به شما داده می شود که اصالت قولنامه شما را تضمین می کند.

2. مرحله دوم: انجام تعهدات و آماده سازی مدارک

حالا نوبت شماست که به تعهدات تان عمل کنید:

• خریدار باید اقساط یا بخش های بعدی ثمن معامله را طبق تاریخ های توافق شده پرداخت کند.
• فروشنده هم باید تمام بدهی ها و عوارض مربوط به ملک (مثل بدهی آب، برق، گاز، تلفن، شارژ ساختمان، مفاصاحساب شهرداری، دارایی و…) را تسویه کند.
• فروشنده باید مدارک لازم برای انتقال سند قطعی را آماده کند، از جمله گواهی پایان کار، عوارض نوسازی، استعلامات دارایی و ثبت.

3. مرحله سوم: مراجعه به دفتر اسناد رسمی برای تنظیم سند قطعی

اینجا نقطه عطف معامله شماست:

• در تاریخ و ساعت مشخص شده در قولنامه، هم خریدار و هم فروشنده (یا وکلای قانونی معتبرشان) باید در دفتر اسناد رسمی حضور پیدا کنند.
• سردفتر، مدارک نهایی را بررسی می کند و استعلامات تکمیلی لازم را انجام می دهد تا از نبود هرگونه مانع برای انتقال سند اطمینان حاصل کند.
• پس از تایید نهایی، سند رسمی انتقال (که به آن بیع قطعی هم می گویند) توسط طرفین مطالعه و امضا می شود.

4. مرحله چهارم: ثبت سند در سامانه یکپارچه املاک و اسناد کشور و صدور سند جدید

بعد از امضای سند در دفترخانه، سردفتر اطلاعات آن را در سامانه یکپارچه ثبت املاک و اسناد کشور وارد می کند. این مرحله، رسمیت نهایی معامله شماست و اطلاعات ملک به نام خریدار جدید ثبت می شود.

5. مرحله پنجم: تحویل سند مالکیت جدید به خریدار

پس از طی شدن تمام مراحل و ثبت نهایی، سند مالکیت جدید (اغلب به صورت تک برگ) به خریدار تحویل داده می شود. تبریک می گویم! حالا شما رسماً و قانوناً مالک ملک هستید و هیچ کس نمی تواند در مالکیت شما تردید کند.

عواقب جدی عدم رعایت قانون جدید (هشدار و پیامدهای حقوقی)

شاید برخی فکر کنند این همه تشریفات و مراحل اضافه است، اما باید بدانید که عدم رعایت قانون جدید معاملات قولنامه ای می تواند عواقب بسیار جدی و جبران ناپذیری برایتان داشته باشد. این بخش را جدی بگیرید!

1. بی اعتباری قولنامه های عادی در محاکم

مهم ترین و خطرناک ترین عواقب، همین است. اگر قولنامه شما در سامانه ثبت نشود و از تأیید دفترخانه بی بهره باشد، دیگر نمی توانید در دادگاه به آن استناد کنید. یعنی اگر فروشنده یا خریدار، زیر قولش بزند و بخواهد معامله را به هم بزند، شما بدون یک سند رسمی معتبر، دستتان از نظر حقوقی کوتاه خواهد بود. این یعنی احتمال باختن پرونده در دادگاه و از دست دادن حق تان بسیار بالاست.

2. طولانی شدن فرآیند حقوقی و دعاوی

حتی اگر به فرض محال، دادگاه به شما اجازه پیگیری بدهد، پرونده های مربوط به اسناد عادی بسیار پیچیده و زمان بر می شوند. شما باید با هزار و یک مدرک دیگر سعی کنید حرف خودتان را اثبات کنید که این کار هم هزینه زیادی دارد و هم فرسایشی است. در مقابل، یک قولنامه رسمی، مثل یک سند محکم است که راه را برای هرگونه شک و شبهه می بندد.

3. افزایش ریسک کلاهبرداری و سوءاستفاده

وقتی سندی ثبت رسمی نمی شود، راه برای کلاهبرداران باز می شود. یک ملک ممکن است به چند نفر فروخته شود و هیچ کدام هم خبر نداشته باشند. بدون کد رهگیری و ثبت در سامانه، نمی توانید از فروش چندباره ملک جلوگیری کنید و اینجاست که افراد سودجو از عدم آگاهی مردم سوءاستفاده می کنند.

4. عدم امکان دریافت خدمات مربوط به ملک

بعد از خرید ملک، نیاز به خدمات مختلفی دارید، از گرفتن انشعابات جدید تا دریافت وام مسکن، تغییر کاربری یا حتی اجاره دادن ملک. بدون سند رسمی، انجام خیلی از این کارها یا غیرممکن می شود یا با موانع جدی روبه رو خواهید شد. مثلاً بانکی به شما برای ملکی که سند رسمی ندارد، وام نمی دهد.

5. مصادیق عملی

تصور کنید ملکی را با یک قولنامه عادی خریده اید، اما بعد از چند ماه، فروشنده به دلیل افزایش قیمت ها، از تحویل سند خودداری می کند و حتی ملک را به شخص دیگری می فروشد که او هم بی خبر از ماجراست و سند رسمی هم برایش صادر می شود. در این حالت، شما که فقط یک قولنامه عادی دارید، با مشکلات حقوقی فراوانی مواجه خواهید شد و ممکن است تمام سرمایه تان به خطر بیفتد. این ها دیگر اتفاقات دور از ذهن نیستند و دقیقاً به همین دلیل قانون جدید وضع شده است.

نتیجه گیری و توصیه های نهایی

همانطور که دیدید، قانون جدید معاملات قولنامه ای که از سال 1403 اجرایی شده، یک تحول اساسی در نحوه خرید و فروش ملک در ایران ایجاد کرده است. دیگر نمی توانید با اتکا به قولنامه های عادی و دست نویس، خیال تان را از بابت یک معامله ملکی راحت کنید. دوران شفافیت، امنیت و رسمیت فرا رسیده و این خبر خوبی برای همه ماست.

با رعایت دقیق الزامات این قانون، از جمله تنظیم قولنامه رسمی در بنگاه های معتبر دارای کد رهگیری و با تأیید نهایی در دفتر اسناد رسمی، می توانید از حقوق خود محافظت کنید و یک معامله ملکی امن و بدون دغدغه را تجربه کنید. تمام نکاتی که در مورد مشخصات طرفین، جزئیات ملک، ثمن معامله، تاریخ ها و شروط فسخ گفتیم، مثل قطعات پازلی هستند که باید در کنار هم قرار بگیرند تا تصویر یک معامله قانونی کامل شود.

توصیه می کنیم همیشه قبل از هرگونه اقدام، حتماً با متخصصین حقوقی و دفاتر اسناد رسمی مشورت کنید. آن ها می توانند با دانش و تجربه خود، شما را در این مسیر راهنمایی کنند و از صحت و سلامت کامل معامله تان اطمینان حاصل کنند. با آگاهی و دقت، شما هم می توانید در این بازار جدید ملک، با اطمینان قدم بردارید و صاحب خانه شوید یا ملک خود را با خیال راحت به فروش برسانید. فراموش نکنید، قولنامه رسمی معتبر (ثبت شده در سامانه)، مقدمه سند رسمی مطمئن طبق قانون جدید است!