جزایر غیر مسکونی خلیج فارس ایران

خلیج فارس ایران فقط با جزایر معروف و پر رفت و آمدش شناخته نمی شه؛ یه عالمه جزیره کوچک و بزرگ هم داره که غیر مسکونی ان و دست نخورده باقی موندن. این جزایر پناهگاه واقعی حیات وحش ان و هر کدومشون یه گوشه پنهان از بهشت خلیج فارس رو نشون می دن. بریم با هم یه سفر مجازی داشته باشیم به این نقاط بکر و جذاب!

خلیج فارس، این گنجینه آبی بی نظیر که برای ما ایرانی ها کلی اهمیت استراتژیک، تاریخی و زیست محیطی داره، پر از جزایر ریز و درشته. خیلی هاشون رو می شناسیم؛ کیش و قشم و هرمز و … که همیشه شلوغ و پر از گردشگرن. اما راستش رو بخواهید، یه دنیای دیگه هم اونجا هست که کمتر کسی ازش خبر داره: دنیای جزایر غیر مسکونی خلیج فارس ایران. این جزیره ها انگار از چشم آدمیزاد پنهون مونده ان و همین باعث شده که بشن یه پناهگاه دنج و آروم برای حیات وحش، جایی که طبیعت با تمام قشنگی هاش جولان می ده.

این مقاله قراره راهنمای جامع و کاملی باشه برای همه اونایی که دلشون می خواد با این گوشه های بکر و دست نخورده سرزمینمون آشنا بشن. از جغرافیای خاصشون گرفته تا حیات وحش منحصربه فردی که دارن، همه رو با هم بررسی می کنیم. پس اگه شما هم مثل ما عاشق طبیعت و ماجراجویی هستید، تا آخر این سفر مجازی با ما همراه باشید.

چرا جزایر غیر مسکونی اینقدر مهم اند؟

شاید بپرسید که خب یه عالمه جزیره خالی از سکنه، چه اهمیتی می تونن داشته باشن؟ راستش رو بخواهید، اهمیت این جزایر خیلی بیشتر از اونیه که فکرش رو می کنید. این نقاط دورافتاده، حکم پناهگاه های طبیعی رو دارن. یعنی چی؟ یعنی جایی که حیوانات، مخصوصاً پرندگان مهاجر و گونه های دریایی، می تونن بدون نگرانی از مزاحمت انسان، زندگی کنن، زاد و ولد کنن و یه چرخه طبیعی رو حفظ کنن.

جزایر غیر مسکونی، نقش حیاتی تو حفظ تنوع زیستی دریایی خلیج فارس دارن. خیلی از لاک پشت های دریایی، دلفین ها، ماهی ها و انواع پرنده های مهاجر و بومی، این جزایر رو برای تخم گذاری، استراحت یا حتی زندگی همیشگی انتخاب می کنن. اگه این جزیره ها نبودن، خیلی از این گونه ها با تهدید جدی مواجه می شدن. از طرفی، این جزایر پتانسیل های بزرگی برای کارهای علمی و پژوهشی دارن. دانشمندها می تونن تو این محیط های دست نخورده، رفتار گونه های مختلف رو مطالعه کنن و اطلاعات باارزشی به دست بیارن. حتی برای اکوتوریسم پایدار هم می تونن گزینه های عالی باشن؛ البته با رعایت شدید اصول محیط زیستی تا این بکر بودن دست نخورده بمونه.

این جزایرِ دور از دسترس، نقش کلیدی در حفظ تعادل اکوسیستم خلیج فارس دارن و مثل شش های این دریای بزرگ عمل می کنن.

سفری به جزایر غیر مسکونی خوزستان

اولین مقصد ما تو این سفر مجازی، استان خوزستان خودمونه. جایی که با خور موسی و جزایر کوچکش، دنیایی از شگفتی رو تو دل خودش جا داده. بیاید ببینیم این جزیره ها چه چیزایی برای عرضه دارن.

جزیره مینو (بخش های طبیعی و غیر مسکونی)

مینو، شاید اسمش به گوشتون خورده باشه. این جزیره بین آبادان و خرمشهر قرار گرفته و از قدیم به اسم صلبوخ معروف بوده. راستش رو بخواید، بخش هایی از مینو مسکونیه و شهر مینوشهر اونجا قرار داره. اما ما قراره روی بخش های بکر و طبیعی اون تمرکز کنیم که واقعاً نفس گیرن. تو این بخش ها، پنج تا نهر کوچیک جاریه که از اروندرود و رودخانه جرف منشعب می شن.

یکی از ویژگی های خیلی خاص مینو اینه که سیستم آبیاری اون کاملاً طبیعیه و با جزر و مد آب انجام می شه. یعنی هیچ نیازی به پمپ و وسایل مکانیکی نیست! این جزیره با نخل های بی شمارش، یه اکوسیستم بی نظیر برای پرندگان مهاجر به وجود آورده. همچنین نیزارهای انبوه و پر رمز و رازش پناهگاه امنی برای حیواناتی مثل گراز وحشیه. تصور کنید چقدر می تونه دیدنی باشه، جایی که طبیعت کار خودش رو بدون دخالت انسان انجام می ده.

خور موسی، آبراهه ای پر از رمز و راز

وقتی از جزایر خوزستان حرف می زنیم، نمی شه از خور موسی نگیم. خور به بخشی از دریا می گن که حالت نیمه بسته داره و آب شیرین رودخونه با آب شور دریا قاطی می شه. خور موسی یه کانال طولانی و عمیقه که از خلیج فارس جدا شده و به خاطر ویژگی های خاصش، تو منطقه بی نظیره. پهنای دهانه این خور به حدود 37 تا 40 کیلومتر می رسه و طولش از دهانه تا بندر امام خمینی 90 کیلومتره!

اینجا زیستگاه خیلی از پرنده های نادره، مثل گیلانشاه خالدار. علاوه بر این، خور موسی یه مکان مهم برای تخم ریزی انواع ماهی ها و میگوهای خلیج فارسه. اما متاسفانه، به خاطر فعالیت های نفتی و تردد کشتی ها، این منطقه یکی از آلوده ترین نقاط خلیج فارس محسوب می شه. همین مسئله باعث شده که حفظ این اکوسیستم حساس، اهمیت دوچندانی پیدا کنه.

جزیره بُنه، خانه ی سلیم خرچنگ خوار

جزیره بُنه که تلفظ قدیمی ترش بنّه بوده، یه جزیره غیر مسکونیه که تو دهانه خور موسی قرار داره. این جزیره به همراه دو جزیره کوچیک دیگه به اسم های دارا و قبرناخدا، گوشه شمال غربی خلیج فارس رو مزین کردن. بُنه از نظر حیات وحش هم خیلی غنیه. از مهم ترین پرنده هایی که می تونید اینجا ببینید، سلیم خرچنگ خوار و پرستوهای دریایی ان که اینجا رو برای تخم گذاریشون انتخاب کردن.

تو کتاب جغرافیای بنادر خلیج فارس که نادری کازرونی نوشته، به این جزیره و خطرات دریانوردی اطرافش اشاره شده. انگار از قدیم الایام، این جزایر جاهای پر رمز و راز و کمی دشوار برای عبور و مرور بودن.

دارا و قبر ناخدا، پاتوق پرستوهای دریایی

دو تا جزیره کوچیک دیگه تو دهانه خور موسی، دارا و قبر ناخدا هستن. این دو جزیره هم مثل بنه، کاملاً غیر مسکونی ان و زیبایی های طبیعی خاص خودشون رو دارن. نکته مهم و مشترک درباره این دو جزیره، اهمیت زیست محیطی اوناست: اینجا هم محل تخم گذاری پرستوهای دریاییه. این پرنده های زیبا، هرساله برای تولید مثل به این جزایر پناه میارن و یه منظره فوق العاده رو خلق می کنن.

گنجینه های بکر بوشهر: جزایر غیر مسکونی این استان

حالا بریم سراغ استان بوشهر که اون هم کلی جزیره غیر مسکونی دیدنی و البته خیلی مهم داره. هر کدوم از این جزایر، یه جور خاصی تو دل طبیعت جای گرفتن.

جزیره خارکو، میراثی از تاریخ و طبیعت

خارکو، یه جزیره کوچیک و دوست داشتنیه که تقریباً 5 کیلومتر شمال شرق جزیره خارک (که خودش مسکونیه) قرار گرفته. اگه از دور بهش نگاه کنیم، ممکنه یه سری تأسیسات قدیمی ببینیم که مربوط به دوران جنگ ایران و عراق و حضور نظامی هاست. اما امروز این ساختمان های قدیمی، بیشتر به درد پرنده ها می خورن و تبدیل شدن به یه جای دنج برای زندگی اون ها.

خارکو تو تاریخ هم اسم و رسمی داشته. مثلاً، میر مهنا (همون سردار معروف بوشهری) برای حمله به هلندی ها که تو خارک بودن، نیروهاش رو از همین خارکو فرستاده. انگلیسی ها هم زمانی برای تسخیر خارک اینجا مستقر شده بودن. خلاصه که این جزیره کوچیک، هم از نظر تاریخی جذابه و هم یه جای مهم برای حیات وحش پرنده ها.

جزیره عباسک، پتانسیل های آینده

عباسک، که قبلاً بهش شاه زنگی می گفتن، یه جزیره غیر مسکونیه که بین بندر بوشهر و شبه جزیره شیف قرار گرفته. اگهچه خاک ماسه ای اون خیلی برای کشاورزی مناسب نیست، اما نزدیکی اش به خشکی و موقعیت خوبش باعث شده پتانسیل زیادی برای گردشگری داشته باشه. حتی صحبت از طرح هایی برای ایجاد یه دهکده گردشگری و موزه بزرگ خلیج فارس تو این جزیره هم هست. این نشون می ده که این جزیره های غیر مسکونی چقدر می تونن برای آینده استان بوشهر مهم باشن.

جزیره میر مهنا، نامی به قدمت یک سردار

این جزیره هم یکی دیگه از جزیره های غیر مسکونی خلیج فارس تو استان بوشهره. اسمش رو از میر مهنا، سردار محلی و شجاعی که به هلندی ها و کریم خان زند حمله می کرد، گرفته. از قدیم الایام، انگور و انجیر این جزیره معروف بوده، حتی هنوز هم یه درخت کنار بزرگ و تناور به اسم کنار میر مهنا اینجا وجود داره. جالبه که تو این جزیره یه گنبد هم هست که به قدمگاه امیرالمومنین معروفه. این جزیره هم پتانسیل های زیادی برای توسعه گردشگری، البته از نوع پایدار و محیط زیستی، داره.

جزیره فارسی، چشم بیدار خلیج

جزیره فارسی هم کاملاً خالی از سکنه است و از نظر استراتژیک اهمیت ویژه ای داره. چرا؟ چون یه ایستگاه هواشناسی اونجاست که اطلاعات آب و هوا رو به همه کشتی ها و شرکت های کشتیرانی منتقل می کنه. یعنی مثل یه چشم بیدار، وضعیت آب و هوا رو زیر نظر داره و به ایمنی عبور و مرور دریایی کمک می کنه.

تهمادو (جبرین)، مأمن پرندگان

جزیره تهمادو، که بهش جبرین هم می گن، یکی دیگه از جزایر غیر مسکونی استان بوشهره. این جزیره به خاطر ویژگی های فیزیکی خاصش، یه جای عالی برای تخم گذاری و زندگی انواع پرندگان، مخصوصاً پرستوهاست. این جور جاهاست که می شه فهمید طبیعت چقدر تو خودش زیبایی و نظم داره.

نخیلو، بهشت لاک پشت ها و پرندگان

اگه دنبال یه جای واقعاً خاص می گردید، نخیلو همونجاست! این جزیره هم غیر مسکونیه و مهم ترین ویژگی اش اینه که محل اصلی زیست لاک پشت های خلیج فارسه. اینجا یکی از نادرترین جزایر دنیا برای زادآوری پرندگان مهاجر دریاییه و حتی می شه گفت بی نظیرترین جزیره تو خاورمیانه است. ساحل بیضی شکل و صدفی-مرجانیش با گیاهان شورپسند و جنگل های حرای زیبا، یه منظره واقعاً بهشتی رو خلق کرده. دیدن لاک پشت هایی که میان تا تخم گذاری کنن و پرنده هایی که تو آرامش اونجا زندگی می کنن، می تونه تجربه ای فراموش نشدنی باشه.

گُرم (ام الکرم)، جنگل های حرای بوشهر

جزیره گُرم، که بهش ام الکرم هم می گن، به خاطر انبوه درختان جنگلی حرا، به این اسم معروف شده. این جزیره نیم دایره ای شکل، از اون جاهاییه که حسابی پرندگان بومی و مهاجر رو به خودش جذب می کنه. پرندگانی مثل باکلان، حواصیل خاکستری و سلیم خرچنگ خوار رو می تونید اینجا ببینید. اگهچه گاهی صیادها به صورت موقت از این جزیره به عنوان پایگاه صیادی استفاده می کنن، اما همچنان روح و طبیعت بکرش دست نخورده باقی مونده و برای حفاظت ازش کلی باید تلاش کرد.

ام سیله (خان)، جزیره ای از جنس رسوب

ام سیله، یا همون خان، یه جزیره رسوبیه که تو نزدیکی روستای بردخون کهنه قرار داره. این جزیره هم پاتوق پرنده های دریایی مثل پرستوهای کاکلی، گیلانشاه معمولی، سلیم و فلامینگوئه. طبیعت رسوبی و خاص این جزیره، اون رو به یه محیط منحصربه فرد برای این پرندگان تبدیل کرده.

خرو، مولیات، سه دندون، مطاف، مرغی، چراغی: کوچکترها با ارزش های بزرگ

خلیج فارس پر از جزایر کوچیک و بزرگه، که بعضی هاشون حتی اسمشون کمتر به گوشمون خورده. تو استان بوشهر، علاوه بر مواردی که تا حالا گفتیم، جزایری مثل خرو، مولیات، سه دندون، مطاف، مرغی و چراغی هم هستن که همگی غیر مسکونی ان. این جزیره ها هر کدوم زیبایی ها و اهمیت خاص خودشون رو دارن:

• خرو: از نظر جهانی، به عنوان زیستگاه مرجان های دریایی، محل تخم گذاری پرستوهای دریایی و لاک پشت ها خیلی مهمه. اینجا خوراک غواص هاست!
• مولیات و سه دندون: این دو جزیره هم مثل خرو، بخش مهمی از اکوسیستم دریایی خلیج فارس رو تشکیل می دن و برای حیات وحش، خصوصاً پرندگان، اهمیت دارن.
• مطاف: یه جزیره خاصه که وقت مد کامل، زیر آب می ره و وقت جزر، سر از آب درمیاره. عمق کم اطرافش باعث می شه که کلی موج توش باشه و برای دریانوردهای ناوارد خطرناک باشه. حتی یه ضرب المثل محلی هم هست که می گه: «موج مطاف نخوردی، خرما به گربه میدی» که یعنی قدر سختی ها رو نمی دونی و بیهوده اسراف می کنی.
• مرغی: زیستگاهی عالی برای تخم گذاری لاک پشت های پوزه عقابی و پرستوهای مهاجره.
• چراغی: این جزیره هم در نزدیکی ناحیه بردخون قرار گرفته و مثل بقیه، جایگاه مهمی در اکوسیستم منطقه داره.

این جزایر کوچیک، با اینکه ممکنه کمتر شناخته شده باشن، اما نقش بزرگی تو حفظ تنوع زیستی خلیج فارس دارن و نشون می دن که حتی کوچک ترین نقاط هم می تونن از باارزش ترین گنجینه های طبیعی باشن.

شگفتی های پنهان هرمزگان: جزایر غیر مسکونی این استان

حالا نوبت می رسه به استان هرمزگان، مهد جزایر زیبای ایران. این استان هم کلی جزیره غیر مسکونی و دیدنی داره که هر کدومشون یه داستان جداگانه دارن.

جزیره شتور (شیدور)، جزیره ماران

شتور، یا شیدور، یکی از اون جزایر اسرارآمیز و غیر مسکونی هرمزگانه. اسم محلیش جزیره ماران هست، چون کلی مار سمی سیاه رنگ و کوچیک توش زندگی می کنه که معمولاً زیر شن ها قایم می شن. شاید همین هم دلیل اصلی غیر مسکونی بودنش باشه!

شتور حدود یک و نیم کیلومتری جنوب شرقی جزیره لاوان قرار داره و با اینکه کوچیکه، (طولش حدود 1.7 کیلومتر و عرضش 800 متره) اما از مهم ترین و باارزش ترین پناهگاه های حیات وحش خلیج فارسه. پرندگان، لاک پشت های دریایی، ماهی ها و حتی دلفین ها اینجا رو خونه خودشون می دونن. از سال 1366 هم به عنوان یکی از مناطق حفاظت شده کشور شناخته شده. پس اگه اهل طبیعت گردی و دیدن حیات وحش هستید، شتور یکی از اون جاهاییه که باید اسمش رو به خاطر بسپارید؛ البته با احتیاط و رعایت همه اصول حفاظتی.

جزیره هِندُرابی (بخش های غیر مسکونی)

هندورابی، با اینکه کلی مسکونی و امکانات گردشگری داره، اما بخش های غیر مسکونی و طبیعی اون هم دنیای خاص خودش رو داره. این جزیره با 22.8 کیلومتر مربع مساحت، بین کیش و لاوان قرار گرفته و یه سرزمین هموار و تقریباً بدون عارضه طبیعیه. اگهچه بخشی از اهالی اینجا به صید و غواصی مشغولن، اما محدودیت های منابع آبی و محیط زیستی باعث شده که بخش بزرگی از اون بکر و دست نخورده باقی بمونه.

هندورابی از نظر محیط زیست هم جالبه. پرنده های کوچیک، پرنده های مهاجر مثل باز و شاهین و انواع خزندگان و موش صحرایی رو می تونید اینجا پیدا کنید. این جزیره از نظر سیاحت و ایرانگردی، زیرمجموعه کیش محسوب می شه و با زیبایی های طبیعی اش، می تونه یه مقصد عالی برای کسانی باشه که دنبال آرامش و طبیعت بکر هستن، بدون اینکه بخوان وارد بخش های شلوغ بشن.

جزیره فرور بزرگ (مارور)

فرور بزرگ، که گاهی بهش مارور هم می گن (دوباره به خاطر حضور مارها!)، یکی دیگه از جزایر مهم هرمزگانه. این جزیره سطح از تپه ماهورهای کوچیک تشکیل شده و جالبه که روی یکی از کمربندهای زلزله خیز جهانه! بقایای ساختمان های مخروبه، زمین های کشاورزی بایر و چاه های آب نشون می ده که زمانی اینجا مسکونی بوده، اما الان کاملاً غیر مسکونیه و فقط چند تا مأمور دولتی اونجا حضور دارن. ماهی فراوان تو آب های اطرافش هم باعث شده که صیادان زیادی اونجا فعالیت کنن.

فرور بزرگ یه کانون عالی برای حیات وحشه. پرنده های بی شماری مثل عقاب ماهیگیر، طوطی، قمری، چکاوک، هدهد و انواع خزندگان مثل مارمولک و مار جعفری توش زندگی می کنن. یه خارپشت بومی هم داره. اینجا واقعاً یه گنجینه زیستی برای ایرانه.

جزیره فرور کوچک (فرورگان)

فرور کوچک، یا فرورگان، یه جزیره غیر مسکونی دیگه است که جنوب فرور بزرگ و شمال جزیره سیری قرار داره. مرتفع ترین نقطه اون 36 متر از سطح دریاست. اهمیت اصلی این جزیره به خاطر موقعیت اقلیمی و استقرارش تو مسیر مهاجرت پرندگان دریاییه. اینجا زیستگاه گونه های متنوعی از پرندگان مهاجر و بومی به حساب می آد و یه نقطه حیاتی برای تداوم زندگی اون هاست.

جزیره تنب کوچک، نگهبان تنگه

تنب کوچک، یه جزیره مثلثی شکله که حدود 12 کیلومتر غرب جزیره تنب بزرگ قرار داره. این جزیره هم کاملاً غیر مسکونیه و بلندترین نقطه اش 21 متر ارتفاع داره. اهمیت اصلی تنب کوچک، استراتژیک بودنشه؛ چون تو مسیر کشتیرانی و نزدیکی تنگه هرمز قرار گرفته. اینجا یکی از اون نقاط ساکت و بدون هیاهوی انسانیه که نقش مهمی تو امنیت منطقه داره.

جزیره لارک (بخش های غیر مسکونی و طبیعی)

لارک هم مثل بعضی جزایر دیگه، بخش های مسکونی داره، اما بیاید روی بخش های غیر مسکونی و طبیعی اش تمرکز کنیم که پر از شگفتیه. این جزیره با 7.48 کیلومتر مربع مساحت، جنوب شرقی قشم و تو تنگه هرمز قرار داره. لارک از کوه های آتشفشانی مخروطی شکل تشکیل شده و بلندترین نقطه اش 138 متر از سطح دریاست. از نظر فعالیت اقتصادی، بیشتر اهالی به صید و غواصی مشغولن، اما چون کشاورزی و دامپروری توش کمه، بخش های زیادی از طبیعتش دست نخورده باقی مونده. تأمین آب آشامیدنی مردم هم بیشتر از بندرعباس یا از طریق چاه ها و برکه ها انجام می شه. این جزیره با زیبایی های زیر آبی خودش، بهشت غواص ها هم محسوب می شه.

جزیره ناز، پلی به طبیعت

جزیره ناز، یه جای خیلی خاص و جذابه که نزدیک سواحل شرقی قشم قرار گرفته و حدود یک کیلومتر از ساحل فاصله داره. این جزیره تقریباً سه هکتاره و هیچ ساحل شنی نداره؛ اطرافش رو دیواره های صخره ای بلند (بین 5 تا 10 متر) پوشونده. اما جالب ترین ویژگیش اینه که وقت جزر کامل دریا، برای یه مدت کوتاه، یه باریکه خشک این جزیره رو به ساحل قشم وصل می کنه! انگار یه پل طبیعی ظاهر می شه.

تو جزیره ناز کسی سکونت دائمی نداره و فقط ماهیگیران محلی چند تا سایبان موقت برای استراحت خودشون ساختن. ساحل شنی روبروی جزیره هم پاتوق پرندگان دریایی و ماهیگیران محلیه. تماشای غروب آفتاب از این منطقه، یکی از زیباترین تجربه هاست که کلی بازدیدکننده رو جذب خودش می کنه.

سایر جزایر غیر مسکونی:

علاوه بر این جزایری که مفصل در موردشون صحبت کردیم، خلیج فارس هنوز هم کلی جزیره غیر مسکونی کوچیک و بزرگ دیگه داره که هر کدومشون به نوعی برای اکوسیستم منطقه مهم ان. بعضی هاشون حتی وقت جزر و مد، از آب بیرون میان و دوباره ناپدید می شن. این نشون می ده که گنجینه های طبیعی ایران تو خلیج فارس، خیلی بیشتر از اونیه که فکرش رو بکنیم.

اهمیت جهانی و چالش های پیش رو

حالا که با این همه جزیره غیر مسکونی تو خلیج فارس آشنا شدیم، می فهمیم که این نقاط چقدر برای ما و برای دنیا اهمیت دارن. این جزایر، یه میراث طبیعی بی نظیرن که هر کدومشون یه زیستگاه مهم برای انواع گونه های دریایی، پرندگان مهاجر و بومی، مرجان ها و لاک پشت ها به حساب میان. اونا مثل آزمایشگاه های زنده ای هستن که طبیعت توشون بدون دخالت ما کار خودش رو انجام می ده.

اما متاسفانه، این گنجینه های طبیعی با چالش های بزرگی هم روبرو هستن. آلودگی های نفتی و صنعتی، تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی، و تخریب زیستگاه ها از جمله مهم ترین تهدیداتی ان که این جزایر رو در معرض خطر قرار دادن. اگه به موقع به فکر نباشیم و برای حفاظت ازشون برنامه ریزی نکنیم، ممکنه خیلی از این زیبایی ها و گونه های ارزشمند رو از دست بدیم.

برای همین، نیاز به حفاظت جدی و برنامه ریزی برای اکوتوریسم پایدار تو این مناطق حسابی مهمه. باید کاری کنیم که مردم با این جزایر آشنا بشن، اهمیتشون رو بدونن و بتونیم از این مناطق حفاظت کنیم، بدون اینکه آسیبی به بکر بودنشون وارد کنیم. اکوتوریسم پایدار یعنی بازدید مسئولانه از طبیعت، به شکلی که به محیط زیست آسیب نزنه و حتی به اقتصاد محلی هم کمک کنه. این یه راه عالیه برای اینکه هم مردم لذت ببرن و هم طبیعت سر جاش بمونه.

نتیجه گیری

خلیج فارس، این پهنه آبی لاجوردی، فقط یه مرز آبی نیست؛ یه نماد از هویت، تاریخ و طبیعت ایران عزیزمونه. جزایر غیر مسکونی خلیج فارس ایران هم ستاره های درخشان و پنهان این گنجینه هستن که هر کدومشون با زیبایی های دست نخورده و حیات وحش منحصربه فرد، داستان خودشون رو دارن.

از جزایر خور موسی تو خوزستان گرفته تا خارکو و نخیلو تو بوشهر و شتور و فرور بزرگ تو هرمزگان، همه این ها نشون می دن که ایران چقدر از نظر تنوع زیستی و زیبایی های طبیعی غنیه. شناخت این جزایر و اهمیتشون، قدم اول برای حفاظت از اون هاست. وظیفه ماست که این میراث باارزش رو برای نسل های آینده حفظ کنیم و اجازه ندیم که دست درازی های انسانی یا آلودگی ها به این بهشت های پنهان آسیب بزنه.

بیایید همه با هم برای افزایش آگاهی عمومی و بازدید مسئولانه از طبیعت تلاش کنیم تا این جزایر غیر مسکونی، برای همیشه نمادی از زیبایی و تنوع زیستی خلیج فارس ایران باقی بمونن.